Camper Blog logo

We rijden naar het Izu schiereiland, waar een aantal mooie snorkelplekken zijn. Bij vertrek van de parkeerplaats is het schrikken van het bedrag dat we moeten betalen. Ik dacht dat er een nachttarief van 1000 yen was, maar helaas.  Parkeren in de stad is erg duur, 500 yen (ongeveer E 3,75) per uur. En dan als we de route willen plannen blijkt Niels iets te hebben gedaan met de iPad waardoor hij opeens om een password vraagt. Uiteraard weet hij het wachtwoord niet. Dan maar onze eigen tablet gebruiken. Doordat we een wifi-to-go hebben gehuurd, kunnen we daarmee het zelfde als met de iPad. Ook heb ik de android app Maps.me gebruikt, waar je plaatsen die je eventueel wilt gaan bezoeken kunt markeren. Zo kan je thuis al veel voorbereiden. Ook hiermee kun je de route navigeren, alleen geeft het programma op dit moment nog niet aan waar je af moet slaan. Je moet zelf op de kaart kijken waar je langs moet. Een bijrijder die je zegt waar je naar toe moet is dan wel erg handig.

Ondertussen begint het steeds harder te regenen. Onderweg moet ik een keer keren en dan is het boem. We kijken en zien geen schade, maar bij de volgende stop vallen de onderste houders van de ladder er af. We kunnen door het probleem met de iPad geen contact krijgen met Japan Campers en rijden naar een benzinepomp waar ze ons helpen om de bovenste bevestiging af te schroeven. Nu hebben we ook nog een ladder extra onder de achterbank.

In Shimoda staan we om twee uur al op de Mishi no eki waar we van plan waren te overnachten. Martijn kijkt naar de weersvoorspelling en ziet dat er een typhoon onder Japan langs gaat richting China. Hoe verder naar het zuiden, hoe slechter het weer. We besluiten dan maar richting het noorden te gaan. We overnachten op een Michi no eki bij Izu stad. Ze hebben er een all-you-can-eat restaurant , maar de kwaliteit is helaas niet echt geweldig.

Fuji 675

Als we de volgende dag langs de Fuji rijden zien we hem net even door de wolken verschijnen. Te kort om er een foto van te maken. We bekijken de Sengen shrine aan de voet van de berg, die de beklimmers van de Fuji eerst moeten bezoeken om zich van een goede beklimming te verzekeren, en gaan daarna naar een ijsgrot, een kleine lavagrot waar ze vroeger ijsblokken in opsloegen om in de zomer te gebruiken.

In Kofu doen we boodschappen, er moet ook een mooie tempel zijn maar het puntje dat ik op Maps.me heb gezet staat bij een klein tempeltje. Verkeerd geplaatst dus. Het is ook lastig, bij de bekende plaatsen, staat de naam wel in het Engels, maar bij de kleinere plaatsen staan alleen Japanse tekens.  We overnachten bij Tatsuno waar een vuurvliegjespark is. Ik heb op het internet een Japanse site gevonden over het park maar ik kon er geen wijs uit worden wanneer de vuurvliegjes periode zou zijn. Op de parkeerplaats rijden alle auto’s tegen zonsondergang weg. Het is wel droog geworden zodat we gaan toch maar even gaan kijken, hoewel het nog niet echt donker is. Als we achterin het park komen, waar het dan al vrij donker is, zie ik wat glinsteren in het water. Volgens de jongens zie ik ze vliegen, maar dan zien we opeens een groen puntje boven het water. Langzaam komen er een paar meer. Erg leuk om de groene lichtjes aan en uit te zien gaan. Er komen ook nog wat meer mensen kijken. Waarschijnlijk zijn we net aan het begin van de vuurvliegjestijd.

Via Kusatsu, een kuuroord in de bergen, waar we ons eerste hete onsen (onsen = bad of badhuis) nemen, de jongens vinden het niks, veel te heet en dan moet je ook nog in je blootje (wel mannen en vrouwen in hun eigen deel), rijden we over de Shirahane vulkaan. Op de berg is een mooi vulkanisch meer, maar we mogen er niet stoppen. Sinds een tijdje worden er giftige gassen uitgestoten en zijn alle parkeerplaatsen afgesloten. We gaan naar de snow monkeys in Jamagouchi.  Ze zijn bekend als de makaken die in de winter een heet bad nemen om warm te worden in de dan besneeuwde bergen. In de zomer wordt er eten in het bad gegooid om de apen in bad te lokken.  Wij zijn er in de middag als het eten al op is. Er zit geen aap in het bad. Als het hard gaat regenen komen er toch een paar het bad in. De jonkies duiken onder, op zoek naar wat restjes en een moeder gaat met haar kleintje waarschijnlijk voor het eerst in bad. Het kleintje is helemaal in paniek en gilt en trekt de moeder aan haar haren, maar uiteindelijk komt ze tot rust. Dan zoeken we ook een Michi no eki op om te gaan slapen.

snowmonkey 675

De dag er na gaan we naar Togakushi, een Ninja-dorp in de bergen van Nagano.  Ze hebben drie Shinto shrines, een beneden en een boven in de bergen en bij de middelste shrine parkeren we om naar het Ninja museum te lopen. Vanaf het informatiecentrum, waar we een Engelstalige kaart krijgen, gaan op pad zonder paraplu want het is droog en optimistisch denken we dat er een eind is gekomen aan het slechte weer. Onderweg begint het helaas weer hard te regenen en de kaart is ook niet erg duidelijk. Bij een onsen wijzen ze ons de weg en vinden we het Ninja museum. Hier kunnen we gelukkig paraplu’s lenen. Er zijn wat oude Japanse huizen met oude gereedschappen en ninjawapen maar het hoogtepunt is het Ninjahuis waar we onze weg moeten vinden door valse deuren en geheime ingangen. Bij de ingang komen we er al niet uit hoe we naar binnen moeten. Dat belooft wat voor het vervolg. Met hulp van de bewaker lukt het dan toch. Daarna komen we overal uit tot we bijna bij de uitgang weer even vast komen te zitten. Ondertussen is het buiten nog harder gaan regenen en we gaan schuilen in het theehuis, waar ze alleen ijs verkopen. Hierdoor krijgen we het nog kouder. Gelukkig staat de verwarming aan.

Daarna rijden we naar de camping. De overnachting kost maar 1000 yen. We worden verwezen naar een veld waar al allemaal kleine tentjes voor de verhuur staan. Ik denk dat het een erg leuk gezicht is wanneer ze allemaal bezet zouden zijn, maar nu is er niemand. Verderop staat nog een stel met een tent. Achter de kleine huisjes is een luxer en duurder gedeelte waar ze zelfs verharde plekken voor campers hebben gemaakt. Ook het sanitair is hier een stuk luxer. We kunnen onder een afdak voor het eerst ons kooktoestel gebruiken en maken wat noedelsoep klaar. Ondertussen begint het langzaam op te klaren en zien we ook voor het eerst een blauwe lucht.


Comments powered by CComment