Het regent zachtjes en de bergen zijn in de mist verdwenen. Wat een verschil weer met gisteren. We rijden naar het supermarktje vlak bij de Michi-no-Eki om ons ontbijt in te slaan. Vandaag gaan we raften op de Yoshino rivier op het eiland Shikoku. We hebben nog twee bruggen en een eilandje te gaan voor we op het grote eiland komen. We nemen de tolweg. Dat schiet tenminste op.
Ergens onderweg zien we een Aeon supermarkt aangegeven. Daarvoor willen we wel even een stukje oprijden. Het gas voor ons kooktoestel is op en we hopen dat we dat hier kunnen krijgen. Nadat we weer wat eten hebben ingeslagen vinden we op de bovenverdieping een warenhuis waar ze de gasvullingen hebben en ook nog dezelfde vouwstoelen die we vorige week bij een Michi-no-Eki hebben laten staan. Alleen de kleur is anders. Voor 2000 yen zijn we weer twee mooie blauwe stoelen rijker.
Vanaf de grote weg komen we opeens op een wel erg smal weggetje dat door de Iya vallei gaat. Van de andere kant komt een grote vrachtauto. Gelukkig zijn we net op een plek waar de weg wat breder is en kunnen we elkaar krap aan passeren. Wij rijden achter een paar oudjes in een auto aan. Erg opschieten doet het niet. We moeten natuurlijk wel op tijd zijn voor het raften en we moeten we ook nog geld pinnen. Onderweg ergens pinnen was de bedoeling maar we hadden niet verwacht dat we hier niets tegenkomen. In de Iya vallei staat alleen een hotel, er zijn zelfs geen huizen. Vlak voordat we bij de raftbasis zijn komen we weer een beetje in de bewoonde wereld. We kunnen in Japan eigenlijk alleen bij een 7-eleven of bij een postkantoor pinnen. Er zijn een heleboel andere ATM’s maar helaas werken die niet voor buitenlandse pinpassen. We komen een Japan-bank tegen. Volgens de jongens hebben ze hetzelfde logo als een ATM bij een supermarkt bij Kyoto waar het wel gelukt was om te pinnen, maar helaas lukt het niet. Dan maar zoeken op maps.me. We vinden een klein postkantoortje in een erg smal straatje. Ze hebben geen parkeerplaats dus blijven we op de weg staan. Er is wel een pinautomaat. Als Johnny (met geld) weer naar buiten loopt komt er ook net een auto aan die er langs wil. Snel keren we om en rijden naar Happy Raft.
We worden gastvrij ontvangen door een Nieuw-Zeelandse die ons ook in de raftingboot gaat begeleiden. Samen met drie mensen uit Zwitserland gaan we in een boot. Er zijn ook nog twee boten met Japanners. Als we ons omgekleed hebben en helm, zwemvest en peddel hebben ontvangen gaan we in een oude bus naar het vertrekpunt. Daar krijgen we eerst een uitgebreide instructie. Onder meer over hoe we moeten peddelen, wat we moeten doen als we uit de boot vallen. Het klinkt erg spannend. Niels en Martijn mogen het eerste stuk voorin. Heelhuids komen we door de eerste stroomversnelling en stoppen daarna bij en hoge rots waar we vanaf mogen springen. Dan zijn de Zwitsers aan de beurt om voorin te zitten. Niels vindt dat niet zo leuk, maar dan mag hij voor op de boeg zitten zonder peddel en zo door de volgende stroomversnelling. Erg spectaculair. De derde stroomversnelling is de moeilijkste. We moeten op de bodem van de raft gaan zitten. Bij de laatste mag Martijn voor op de boeg zitten. We vermaken ons prima. Jammer dat het zo snel voorbij is.
In de Lya Valley is een Michi-no-Eki waar we willen overnachten. Vanochtend hadden we geen tijd om te stoppen bij de Kazurabashi brug, maar omdat we nu nog wel wat tijd hebben gaan we daar eerst nog heen. In de Lya vallei maakten ze vroeger gebruik van bruggen die gemaakt zijn van boomranken. Een paar ervan hebben ze bewaard, hoewel ze nu voor de veiligheid wel stalen kabels aan de binnenkant gebruiken. Als we de brug bewonderd hebben zien we een bordje naar de Biwa taki. Taki betekent waterval in het Japans. Daar nemen we natuurlijk ook nog een kijkje. Het is een bescheiden smalle waterval. Hij valt wel mooi in een waterpoel. Er naast staat een lelijk restaurant. Het kost wat moeite om alleen de waterval op de foto te krijgen. Het is nog maar kwart over vijf en we besluiten dat we nog wel een stuk kunnen rijden. Scheelt morgenvroeg weer. We rijden richting Takamatsu. Het is net helemaal donker geworden als we bij de Michi-no-Eki aankomen. Voor het eerst kunnen we tijdens het eten genieten van onze stoelen en krijgen natuurlijk gelijk ruzie over wie er op mag zitten.
We rijden naar Ritsurin Koen, een van de top tuinen in Japan. Op de parkeerplaats staan de parkeerwachters ons op te wachten hoewel het niet erg druk is. Er staan maar een paar auto’s. Gelukkig wijzen ze ons een mooi plekje in de schaduw aan. De tuin is erg mooi. Er zwemmen veel schildpadden in de vijver. We spotten een hagedis met blauwe staart en een reiger. Een Japans bruidspaar komt voor een fotoreportage naar de tuin.
We gaan naar Yashima een mooi uitzichtpunt boven op een afgeplatte lavaberg vlakbij Takamatsu. De weg naar boven is een tolweg. Op de grote parkeerplaats zoeken we een plekje in de schaduw en gaan eerst lunchen. Dan gaat Johnny op zoek naar een geocache en ik maak een rondje over de top van de berg. Het uitzicht over de zee met kleine eilandjes en de stad Takamatsu is, doordat het zo warm is, nogal wazig. Het looppad komt langs een klein aquarium en wat souvenirwinkeltjes en komt uit bij de Yashima tempel. Dit is onverwacht weer de moeite waard. Ze hebben als een van de weinige tempels een Tanuki schrijn. Bij de tempel kom ik Johnny weer tegen. Hij heeft een leuk kadootje voor oma gezien. Ik raad gelijk wat het is en we gaan nog even terug om het te kopen.
De volgende stop is bij Naruto waar we over twee grote bruggen terug naar het grote eiland Honshu rijden. Bij de Onaruto brug zijn soms, afhankelijk van het getij en het weer draaikolken in de zee te zien. Helaas zijn we op het verkeerde moment maar het uitzicht onderweg er naar toe is erg mooi. In een binnenzee liggen heel veel houten visvlonders en dat levert een mooi plaatje op.
Gelijk over de bruggen rijden we Kobe binnen. Van het rustige Shikoku kom je weer in een miljoenenstad terecht. De tolweg gaat gelijk ondergronds zodat we niet veel van de stad zien maar wel snel door Kobe heen rijden. We willen naar de berg Rokko om Kobe bij nacht te kunnen bewonderen. Het is een van de drie mooiste nachtelijke uitzichtpunten. Maar we stuiten op een wegversperring op het smalle bergweggetje. Dan maar over naar plan B. We rijden naar Minoo waar we morgenvroeg de Katsuo-ji tempel kunnen bekijken.
De tempel ligt in de bergen vlak bij Osaka. Het is al donker geworden als we de berg oprijden. Beneden zien we ook een mooie nightview op Osaka maar we kunnen hier niet stoppen. Onderweg komen we een grote parkeerplaats bij het Minoo-park tegen. Hier kunnen we goed staan vannacht. We rijden nog even door naar de tempel maar daar zit helaas een groot hek voor de parkeerplaats. Dus gaan we terug naar het Minoo-park. Er staan nog wat meer auto’s. In het park is een waterval die ’s avonds verlicht is. Als we aan het eten zijn komt er een raceauto de parkeerplaats opscheuren. Dan valt ons op dat precies waar wij met de auto staan de sporen van auto’s die een rondje draaien op het asfalt gedrukt staan (de zogenaamde donuts). Vanavond zullen ze dat niet kunnen doen. We gaan hier niet meer weg ook al komen er nog meer snelle auto’’s bij. Ze racen de bergweg op en af en maken lekker veel herrie. Toch doen ze netjes de richtingaanwijzer uit als ze de parkeerplaats komen oprijden. Nadat we onze tanden gepoetst hebben bij het erg vieze toilet duiken we rond half elf ons bed in. De raceauto’s gaan nog een paar uurtjes door.
Om zeven uur ’s ochtends staan er nog steeds een paar auto’s op de parkeerplaats. Ze beginnen weer met rijden maar er komen langzaam steeds meer andere auto’s op de weg en dan kunnen ze niet meer zo hard scheuren. We doen het rustig aan en zijn rond negen uur bij de Katsuoji tempel die net opengaat. Niels gaat mee om een gelukspoppetje te kopen. Overal in de tempel staan kleine en grote rode Daruma die geluk brengen. Ze hebben geen handen en voeten en zijn zo gemaakt dat ze altijd weer rechtop gaan staan. Als Niels zijn poppetje heeft uitgezocht wil hij snel weer terug naar de camper. Vandaag staat het aquarium in Osaka op de planning en hij staat te springen om er naar toe te rijden. Als we uitgekeken zijn rijden we naar het Kaiyukan aquarium. We moeten dwars door Osaka rijden. We hebben wel de tolweg die als een lang viaduct boven de normale wegen is gebouwd. Daardoor schiet het ondanks de drukte toch wel op. Als we in het havengebied de borden naar het aquarium volgen komen we bij de parkeergarage uit. Er staat een bord met als maximum hoogte 2,2 meter. De parkeerwachter gebaart ons dat we verder kunnen rijden, maar wij zeggen tegen hem dat het niet past. Hij begrijpt ons niet goed, maar zegt dat we toch wel naar binnen kunnen. Wij wijzen nog eens naar het bord en dan naar de hoogte van onze camper. Uiteindelijk komen we er achter dat er vooraan waar het plafond nog niet zo laag is een plekje vrij is.
Johnny gaat eerst nog op zoek naar een cache. Hij ligt bij de kade waar je een mooi uitzicht op de haven hebt. Dan kopen we een kaartje en gaan met de roltrap naar de hoogste verdieping. Vandaar loop je op elke verdieping rond het gigantisch grote aquarium waarin de twee walvishaaien, hamerhaaien, grote roggen en nog veel meer vissen zwemmen. Aan de buitenkant zijn steeds andere aquariums te bewonderen. In het begin is het vrij druk en moeten we moeite doen om wat te zien, maar langzaam krijgen we steeds meer ruimte. We eten wat in het restaurant en gaan dan weer verder. Aan het eind is nog een bassin waar je haaien en roggen kunt aaien.
We hebben nog tijd om in het reuzenrad dat naast het aquarium staat te gaan. Als we een kaartje gekocht hebben kunnen we kiezen of we in een gewone cabine of in de panoramacabine die helemaal van glas is gemaakt, dus ook de bodem. We kiezen voor de panoramacabine. We moeten wel wat langer wachten want op elke 6 karretjes is er een doorzichtige. Nadat we genoten hebben van het uitzicht op Osaka lopen we door het winkelcentrum terug. Naast veel restaurantjes en kledingwinkels hebben ze er ook een ruimte met huisdieren. Tegen betaling mag je naar binnen en kan je katten, honden konijnen cavia’s en zo aaien. Het is erg grappig om te zien.
Omdat het nog maar vijf uur is vinden we het te vroeg om hier te gaan eten. We hebben eigenlijk wel weer een keer zin in pizza. We nemen de tablet erbij en vinden vlakbij de Michi-no-Eki waar we willen slapen een Domino’s pizza. Daar willen we naar toe, maar het is nog even lastig om Osaka uit te komen. We nemen de verkeerde snelweg en rijden de verkeerde kant op. We rijden wel op de rode brug waar op twee niveaus wegen lopen. Bij de eerst mogelijke afslag na de brug gaan we er af en na wat zoeken vinden we de goede snelweg. Het is nu spitstijd dus erg druk en we rijden nog een heel stuk in file door Osaka. Eenmaal buiten de stad is de drukte ook weer over. We parkeren de camper bij een 7-eleven en lopen naar de Domino’s. Er staan een paar barkrukken, maar het is vooral een afhaalrestaurant. De pizza’s zijn ook best prijzig. Ernaast is een Coco’s restaurant. Dat ziet er beter uit. We nemen een kijkje. Ze hebben grillgerechten en pizza. Voor iedereen is er wel wat. We krijgen heerlijk koel water en de kaart en zoeken wat uit. Het duurt erg lang voordat iemand de bestelling komt opnemen. Opeens ontdekken we een deurbel op de tafel. Ik druk er op en gelijk staat er iemand aan tafel. Drinken kunnen we bij het drankbuffet halen. We vinden het erg lekker en het is ook niet duur.
Bij de Michi-no-Eki staan nog wat meer campertjes die blijven overnachten. Naast ons staan twee Japanse meisjes. Ze laten de motor draaien, want zo kan de airco aan terwijl ze op een tablet een film zitten te kijken. Het was ons al opgevallen dat bijna iedereen in de auto blijft zitten en nu snappen we dat ze zo lekker koel blijven. Wij doen nog een spelletje buiten aan een tafeltje van de parkeerplaats. Ondertussen laden we onze laptop op in het invalidentoilet. Het is handig dat Japanse toiletten stroom nodig hebben. Zo kunnen we regelmatig weer wat apparaten opladen.
Comments powered by CComment