Voor de zomervakantie in 2018 zijn we op zoek gegaan naar een verre bestemming waar je een beetje voordelig een camper kunt huren.  Nadat we verschillende bestemmingen te hebben vergeleken, zagen we tot onze verrassing dat we in Nieuw Zeeland wel heel erg goedkoop een camper kunnen huren. Dat komt omdat het daar dan winter is.  Dat heeft natuurlijk een aantal nadelen, maar het voordeel is dat het een stuk rustiger zal zijn met andere toeristen en de bergen zullen prachtig bedekt met sneeuw zijn, we kunnen zelfs skieën! Omdat het wel flink koud kan worden hebben we wel gekozen voor een grote 6 persoons camper met verwarming zodat we 's avonds als het vroeg donker wordt lekker warm in onze motorhome zitten.

We willen het winterse Nieuw Zeeland graag combineren met een wat warmere duikbestemming en hebben daarvoor verschillende bestemmingen vergeleken in de Stille Zuidzee. Van het kleinste land van de wereld Niue, dde Nieuwzeelandse Cookeilanden Tonga en Fiji. Het is Fiji geworden omdat we hiervoor de voordeligste vliegtickets hebben gevonden.  Uiteindelijk na vele vliegroutes te hebben bekeken, hebben we losse vliegtickets van Amsterdam naar Narita (Japan) met Aeroflot geboekt, van Narita naar Nadi (Fiji) en van Nadi naar Christchurch (Zuider eiand Nieuw Zeeland) met Fiji Airways en van Auckland (Noorder Eiland) naar Amsterdam met China Southern. Bij deze maatschappij krijg je bij een overstap in Guangzou een gratis hotelovernachting.

Wil je zelf ook graag een camperreis maken?  Dat kan nu ook via een Nederlandse reisorganisatie.Travelhome is gestart met de verhuur van campers vanaf Tokyo (Funabashi) in Japan! De 4WD camper is geschikt voor 4 tot 5 personen.

We hebben hiervoor onderstaande route van 4 weken samengesteld. De route doet veel  van de bekende hoogtepunten van Japan aan, maar daarnaast kom je ook op minder bekende maar niet minder mooie plaatsen terecht. Het is er vaak heerlijk rustig en je kunt genieten van de prachtige natuur en zee. We hebben zelfs een prachtige snorkelplek gevonden!  Je kunt ook gemakkelijk een stuk van de route overslaan als je minder tijd hebt. 

Wil je een uitgebreid roadbook met bijbehorend waypoint-bestand van maps.me ontvangen stuur dan een mail naar info@ camper-blog.nl. We vragen hiervoor een bijdrage van 15 euro.

JAPAN ZOMER ROUTE - totale afstand ca. 3700 km

DAG 1 REIS NAAR JAPAN AANKOMST NARITA

Je komt waarschijnlijk aan op het vliegveld van Narita. Op het vliegveld kan je geld pinnen en eventueel je Wifi-to-Go bij het postkantoor ophalen.
Om je weg te vinden in Japan is google-maps erg handig maar om de route in te voeren heb je een internetverbinding nodig.
Bij de voorbereiding van je reis naar Japan is maps.me ideaal. Hier heb je de benodigde kaarten gedownload en kan je punten markeren waar je naar toe wilt. Ook kan je snel zien of zoeken of er bijvoorbeeld een benzinepomp of supermarkt in de buurt is. Maps.me kan ook je route begeleiden en heeft geen internetverbinding nodig, maar toont de wegen wat minder overzichtelijk.

Narita heeft een prachtig tempelcomplex, de Naritasan shinshoji met een grote pagode en tuin. In de straat naar de tempel vind je nog traditionele Japanse huizen

Overnachten
Je zou je reis rustig in Japanse stijl kunnen beginnen met een overnachting in een traditioneel Japans ryokan hotel. Tegenover de Naritasan vind je het Wakamatsu Honten hotel. (10 km)
Michi no Eki Tako (15 km)
Camping Yume –bokujo Narita (15 km)

Travelhome is gestart met de verhuur van campers vanaf Tokyo (Funabashi) in Japan! 

De 4WD camper is geschikt voor 4 tot 5 personen met stapelbed achterin en een groot bed boven de alkoof. De camper is maar 5 meter lang en past zo prima op de Japanse parkeerplaatsen.

Overnachten is mogelijk op Japanse autocampings of op Michi-no-eki parkeerplaatsen langs de doorgaande wegen. Je zult af en toe campings nodig hebben om de huishoudaccu van de camper weer op te laden maar je betaald algauw 50 tot 60 euro voor een overnachting. Op de michi no eki kun je gratis overnachten. Je zult vaak medeovernachters treffen. Het is op de meeste Michi-no-eki 's nachts erg rustig.  Restaurants en andere voorzieningen zijn vaak om vijf uur al gesloten, maar (schone) toiletten zijn altijd toegankelijk.

Japanners rijden meestal rustig en gedisiplineerd. Op gewone wegen mag je meestal niet harder dan 80 km per uur. Kruispunten zijn vrijwel altijd voorzien van stoplichten. Op de Japanse snelweg moet je tol betalen. Dit kan contant of met ceditkaart. Ook op snelwegen mag je niet harder dan 100 km per uur. Meestal rijd iedereen wel wat harder. Wij hebben onderweg geen enkele snelheidscontrole gezien.

Hoewel bijna alle wegwijzers ook in het Engels zijn kan je bijna niet zonder een navigatiesysteem. Google maps werkt prima en op Maps.me kun je vooraf thuis al je route met pinpoints uitstippelen. Let wel goed op dat je de doorgaande route blijft volgen. Soms neemt het navigatieprogramma een kortere binnendoor weg en die kunnen erg smal zijn. Voor internettoegang kun je een mobiele hotspot huren bij Japan Wireless of Rental Puru Puru.Je kunt dan met je telefoon, tablet of laptop verbinding maken met de hotspot via WiFi. Bij een mobiele hotspot zit een databundel. 

Bij grote supermarken zoals Aeon kan je de grote boodschappen halen. Verder vind je echt overal kleinere convenience stores als 7eleven voor je dagelijkse benodigdheden. Bij de 7eleven kan je ook geld pinnen met je Nederlandse pinpas. Verder kan je alleen bij postkantoren pinnen. Andere geldautomaten werken niet. Betalingen gaan meestal contant in Japan, Zorg dat je voldoende geld bij je hebt. Parkeerplaatsen bij supermarkten zijn gratis.

Zomer routesuggestie met camper in vier weken:

Om ons aantal bezochte landen wat op te schroeven maken we deze zomervakantie een reis door zeven landen.

Onze reisplanning ziet er ongeveer zo uit:

Duitsland

Dag 1: 10:00 uur Veerboot van Travemünde naar Malmö. Camperplaats bij Gränna (325 km)

Zweden

Dag 2: Zuurstokken kopen in Gränna - Berg Slussar - Ikea Kungens Kurva (271 km)

Dag 3: Drottingholm paleis - Overnachten Strandvägen in Stockholm (25 km)

Dag 4: Skansen - centrum Stockholm

Dag 5: Haga Ocean en Park - Kapellskar (99 km)  21:45 Veerboot Kapellskar -Naantali

Dag 6: 7:15 aankomst - Nuuksio National Park (165 km)

Dag 7: Helsinki - Blåbärslandets tennisplaner (50 km)

Dag 8: Helsinki  18:30 -22:00 Veerboot Helsinki - Talinn overnachten op veerboot

Estland

Dag 9: Talinn - Rummu (45 km)

Dag 10: Jägala juga waterval - Viru moeras - Lepispea Camping (135 km)

Dag 11: Narva - Pühtitsa Klooster - Peipus meer -Raadna campsite (175 km)

Dag 12: Mustvee - Kalaste- Elistvere animal park - Soomaa visitor centre (240 km)

Dag 13: Somaa national park - Valgeranna camping bij Parnu (55 km)

Letland

Dag 14: Gaujas national park- kasteel in Cesis - Zvarte rock (170 km)

Dag 15: Turaida kasteel - Leiptrtija camping (75 km)

Dag 16: Riga - Jurmala - Kemiri national park (100 km)

Dag 17: tuin van Orvidas - raketbasis Plokstine en camping  (260 km)

Litouwen

Dag 18: Siailai kruisheuvel - Kernave archeologisch park (330 km)

Dag 19: Trakai - Vilnius (100 km)

Dag 20: Grutas Park - Druskinkai (220 km)

Polen

dag 21: Wolfschanze - Marlbork -camping Nogat (430 km)

dag 22 Kasteel Marlbork (Mariënburg) -Potsdam (600 km)

dag 23: naar huis (485 km)

We willen zo vroeg mogelijk naar het dichtstbijzijnde treinstation, het is ruim een uur met de trein naar het Shinjuku station in het centrum van Tokyo. Na een snel ontbijt, willen we van de parkeerplaats afrijden, maar de auto start niet. We hebben de accu gisteren helemaal leeg getrokken. Gelukkig komt er net een auto aan die naast ons wil parkeren en met de startkabel weten we de camper weer te starten. Bij het station rijden we de parkeerplaats waarop in grote cijfers 1000 yen opstaan en de rest is in Japanse tekens. Maar we zien nergens iets waar we kunnen betalen. Binnen in het station worden we aangesproken door een Japanse hostess, die ons wil helpen met het kopen van een kaartje. Erg handig, want anders is het een hele puzzel om de juiste Japanse tekens voor het Shinjuku station te vinden. Maar als we naar de parkeerplaats vragen, blijkt het Engels van het meisje toch weer te beperkt te zijn. Het lukt ons niet om hier wijzer van te worden, we gaan maar met de express-trein naar Tokyo. Het is erg druk in de trein en we moeten staan. Bij de conducteur betalen we nog het express-tarief. Dit kan in Japan niet op het station.

Als we op Shinjuku aankomen kopen we een dagkaart voor de metro. We willen eerst naar de Tsukuji vismarkt. Als we bij de hallen aankomen is iedereen al aan het schoonmaken. Het is inmiddels al 12 uur geweest en de handel is jammer genoeg al afgelopen. Op de terugweg naar de metro lopen we langs een straattentje waar heel veel mensen een noedel-soep eten. Het ruikt erg lekker, we willen dit ook wel. Staand aan tafel op straat genieten we van de lekkere soep. Daarna nemen we de metro naar Aikhabara. In hoge wolkenkrabbers zitten elektronicawinkels op meerdere verdiepingen. We hadden hier wat meer winkels met Japanse gadgets verwacht, maar die moet je waarschijnlijk weten te vinden. We nemen weer de metro naar het beroemdste en drukste kruispunt van Tokyo, de Shibuya crossing. Het is ook vandaag lekker druk. We steken samen met vele Japanners het kruispunt over en gaan naar de Starbucks die op de eerste verdieping van een wolkenkrabber zit. Vanuit de ramen hier heb je het beste zich op de mensenmassa.

Na een rustige start van de dag rijden we richting Toba waar we de veerboot naar Irako willen nemen richting Tokyo. Het is zondag en heel erg rustig op de weg. Onderweg zien we een bord dat verwijst naar een uitzichtpunt over een baai met kleine eilanden. We rijden de snelweg af en rijden eerst langs een strandje. Dit ziet er wel aanlokkelijk uit en we besluiten eerst een duik te nemen. Als we de auto utstappen is het alweer bloedheet. Er hangt een waas van warmte in de lucht, waardoor we de eilanden in de verte amper kunnen zien. We duiken snel het water in. Het kiezelstrand is hier wat meer vervuild met aangespoeld plastic en zeewier. We hebben onze snorkelspullen meegenomen, maar afgezien van een mooie rots met een beetje koraal en wat vis is hier niks te beleven. Maar we zijn wel lekker opgefrist. Bij de toiletten is een buitenkraan met slang waar we ons kunnen afspoelen en onze haren kunnen wassen. Opgefrist rijden we verder, we komen weer op de snelweg uit. Het uitzichtpunt hebben we gemist, maar met dit weer hebben we waarschijnlijk niet zo veel gemist.

Vlakbij Toba staan twee rotsen in zee die volgens het Shinto geloof met elkaar getrouwd zijn en met een groot heilig touw met elkaar verbonden zijn. Ook is er een schrijn die gewijd is aan de kikker god. Overal staan beeldjes van kikkers. Het is hier wel druk met bezoekers. Maar het is zo warm dat we het bij een bliksembezoek houden. De jongens zijn in de auto gebleven. Toba is bekend om de Japanse parelvissers. De vrouwen duiken hier van een eilandje in zee op zoek naar oesters met parels. We slaan een bezoek over en rijden naar de op maps.me aangegeven veerboothaven. We zien wel een boot maar geen mogelijkheid om er op te rijden. Het blijkt een passagiersboot te zijn die naar de kleine eilandjes vaart. Voor de veerboot moeten we nog wat verder Toba in rijden. Maar uiteindelijk vinden we het. We zien de veerboot net vertrekken als we de parkeerplaats onder de vertrekhal oprijden. Met zijn tweeën lopen we naar boven om een kaartje te komen en komen in een lekkere koele ruimte met wachtruimte, restaurant en souvenirwinkel. Aan de balie kunnen we een ticket voor de boot kopen. We proberen aan te geven dat we met zijn vieren zijn, maar de man begrijpt niet of dat nu met chauffeur (die bij de autoprijs inbegrepen is) of niet. Er wordt iemand naar de auto gestuurd om te kijken met hoeveel we nu echt zijn. Uiteindelijk lukt het, we moeten nog een uur wachten op de volgende boot.

Vandaag staat een bezoek aan Nara op het programma, maar omdat de Michi-no-Eki vlak bij een andere werelderfgoed tempel ligt, rijden we daar eerst naar toe. De Horiyu ji tempel heeft het oudste houten gebouw van de wereld. Het hout van de pagode stamt uit 600. We vinden een gratis parkeerplaats een eind van de tempel. Johnny gaat op zoek naar een cache en de jongens willen bij de auto blijven. Ik neem alleen de camera en een briefje van 1000 yen mee, maar dat blijkt niet genoeg. De entree is maar liefst 1200 yen. Dan maar alleen de buitenkant bekijken. Het is een enorm grote tempel met nog een aantal kleinere tempels er om heen. Deze zijn inbegrepen in de ticketprijs, maar je kan ze ook apart bezoeken. Ik kan nog wel de entree voor de Yumedono, een achthoekig houten tempelgebouw en voor de beltoren betalen.

Terug op de parkeerplaats is het wachten op Johnny die de cache niet kon vinden. Het is alweer erg warm geworden en zijn blij dat we de parkeerplaats zonder schaduw kunnen verlaten. We rijden naar Nara, de hoofdstad van Japan van 710 tot 784. We parkeren bij de Kasuga Taisha, een schrijn met tienduizenden lantaarns. We zijn weer op de toeristische route terecht gekomen zo blijkt al snel. Bij de ingang van de schrijn staat een grote groep toeristen verveeld naar de gids te luisteren. Als ik een foto van ze wil nemen leven ze weer op en beginnen vrolijk te lachen. Overal lopen heilige herten rond die helemaal gewend zijn aan de mensen. Iets van het pad is een moeder met een prachtig klein hertje, dat nog wel op afstand blijft. We lopen door Nara park naar de Todai ji tempel, een van de grootste houten gebouwen ter wereld. In de tempel staat een de grootste houten Boeddha. En ja, dat is best indrukwekkend. Bij de Boeddha die op een verhoging staat, is een groep Japanse scholieren aan het zingen. Wij gewone stervelingen, mogen alleen op afstand de Boeddha bewonderen. In een van de pilaren zit een gat zo groot als de neus van de Boeddha waarvan wordt gezegd dat als je je er door heen weet te wringen, je verlichting vindt. Maar de rij is zo lang dat we het maar zonder doen. We overnachten vanavond in de Eko-in tempel op de heilige berg Koya, dat zal ook wel helpen. In Nara lunchen we bij de McDonalds. Nog even zondigen voor ons tempelbezoek. Als we net binnen zijn, komt er een gigantische stortbui.

Het regent zachtjes en de bergen zijn in de mist verdwenen. Wat een verschil weer met gisteren. We rijden naar het supermarktje vlak bij de Michi-no-Eki om ons ontbijt in te slaan. Vandaag gaan we raften op de Yoshino rivier op het eiland Shikoku. We hebben nog twee bruggen en een eilandje te gaan voor we op het grote eiland komen. We nemen de tolweg. Dat schiet tenminste op.

Ergens onderweg zien we een Aeon supermarkt aangegeven. Daarvoor willen we wel even een stukje oprijden. Het gas voor ons kooktoestel is op en we hopen dat we dat hier kunnen krijgen. Nadat we weer wat eten hebben ingeslagen vinden we op de bovenverdieping een warenhuis waar ze de gasvullingen hebben en ook nog dezelfde vouwstoelen die we vorige week bij een Michi-no-Eki hebben laten staan. Alleen de kleur is anders. Voor 2000 yen zijn we weer twee mooie blauwe stoelen rijker.

Vanaf de grote weg komen we opeens op een wel erg smal weggetje dat door de Iya vallei gaat. Van de andere kant komt een grote vrachtauto. Gelukkig zijn we net op een plek waar de weg wat breder is en kunnen we elkaar krap aan passeren. Wij rijden achter een paar oudjes in een auto aan. Erg opschieten doet het niet. We moeten natuurlijk wel op tijd zijn voor het raften en we moeten we ook nog geld pinnen. Onderweg ergens pinnen was de bedoeling maar we hadden niet verwacht dat we hier niets tegenkomen. In de Iya vallei staat alleen een hotel, er zijn zelfs geen huizen. Vlak voordat we bij de raftbasis zijn komen we weer een beetje in de bewoonde wereld. We kunnen in Japan eigenlijk alleen bij een 7-eleven of bij een postkantoor pinnen. Er zijn een heleboel andere ATM’s maar helaas werken die niet voor buitenlandse pinpassen. We komen een Japan-bank tegen. Volgens de jongens hebben ze hetzelfde logo als een ATM bij een supermarkt bij Kyoto waar het wel gelukt was om te pinnen, maar helaas lukt het niet. Dan maar zoeken op maps.me. We vinden een klein postkantoortje in een erg smal straatje. Ze hebben geen parkeerplaats dus blijven we op de weg staan. Er is wel een pinautomaat. Als Johnny (met geld) weer naar buiten loopt komt er ook net een auto aan die er langs wil. Snel keren we om en rijden naar Happy Raft.

We worden gastvrij ontvangen door een Nieuw-Zeelandse die ons ook in de raftingboot gaat begeleiden. Samen met drie mensen uit Zwitserland gaan we in een boot. Er zijn ook nog twee boten met Japanners. Als we ons omgekleed hebben en helm, zwemvest en peddel hebben ontvangen gaan we in een oude bus naar het vertrekpunt. Daar krijgen we eerst een uitgebreide instructie. Onder meer over hoe we moeten peddelen, wat we moeten doen als we uit de boot vallen. Het klinkt erg spannend. Niels en Martijn mogen het eerste stuk voorin. Heelhuids komen we door de eerste stroomversnelling en stoppen daarna bij en hoge rots waar we vanaf mogen springen. Dan zijn de Zwitsers aan de beurt om voorin te zitten. Niels vindt dat niet zo leuk, maar dan mag hij voor op de boeg zitten zonder peddel en zo door de volgende stroomversnelling. Erg spectaculair. De derde stroomversnelling is de moeilijkste. We moeten op de bodem van de raft gaan zitten. Bij de laatste mag Martijn voor op de boeg zitten. We vermaken ons prima. Jammer dat het zo snel voorbij is.

Als ik om zeven uur wakker word trek ik gelijk mijn badpak aan en ga naar de zee. Bij een paar huurhuisjes van het Iwami Seaside park zit een hele groep schoolkinderen op de grond te ontbijten. Een mooi strand en kristalhelder water geven je het echte vakantiegevoel. Heerlijk om de dag mee te beginnen. Niet veel later komen de jongens die de snorkelspullen mee hebben genomen. We verkassen naar de rand van het strand waar wat rotsen langs de kant en in de zee liggen. Er zwemt aardig wat vis en we vermaken ons prima. De groep schoolkinderen doet allemaal spelletjes op het strand, verder is het nog rustig. Ik heb gelezen dat in Japan het officiële strandseizoen op 1 augustus begint en dat je voor die tijd niet veel mensen op het strand ziet. De schoolvakanties zijn natuurlijk ook nog niet begonnen. Als we ons ontbijt hebben opgehaald zien we opeens een grote rode inktvis aanspoelen. Hij is aardig in de stress want hij begint inkt te spuiten. Er komt een hele wolk zwarte inkt in het water. Het lijkt er op alsof de inktvis bezig is met zijn doodsstrijd te gaan. Hij rolt wat op en neer in de branding en spuit nog een paar keer inkt. Even later verliest de inktvis een deel van de zijn tentakels en wordt uiteindelijk weer met de zee meegenomen uit ons zicht. Het zand wordt ondertussen letterlijk wel erg heet onder onze voeten. En we zijn ook al een beetje verkleurd. Het is een uur of elf als we besluiten weg te gaan. De jongens gaan nog even snel voor 200 yen douchen in het strandgebouw.

Bij het verlaten van de parkeerplaats moeten we nog 1000 yen betalen omdat er bij aankomst niemand meer aanwezig was om het in ontvangst te nemen. We gaan naar Tsuwano. Eerst rijden we nog een heel stuk langs de kust maar dan gaan we weer de bergen in richting de westkust. Onderweg nog even tanken en bij een onbekend merk supermarkt wat boodschappen doen. Ze hebben geen lekkere sushi dus nu maar hopen dat het restaurant bij de michi no eki vanavond open is. Tsuwano is vooral bekend om de Taikodani Inari shrine (Inari betekent vos in het Japans). De rode gebouwen zijn op een berghelling gebouwd en steken mooi uit boven de groene bomen. Ook hier staat een lange rij rode toriis, van de berg af naar beneden. Het is erg rustig en we kunnen ongestoord genieten van de mooie schrijn.

AmNadat we alle bagage weer enigszins op zijn plek in de camper hebben geplaatst vertrekken we van Ayaka’s huis. Johnny gaat voor het eerst rijden. We gaan rechtsaf, de weg naar die kant ziet er minder stijl uit. We zijn druk bezig om Johnny aanwijzingen te geven over het rijden met de automaat en verrijden ons al halverwege de berg en we komen op een weggetje dat nog smaller wordt. Hier kunnen we echt niet langs. Dus uitstappen en voorzichtig keren. Na nog een stuk door het drukke verkeer van Kyoto wordt het rustiger op de weg.

We gaan vandaag naar Amanohashidate, een van de drie mooiste uitzichtpunten van Japan. De naam betekent hemelse brug. In de baai ligt een zandbank begroeit met pijnbomen. Vanaf de betaalde parkeerplaats nemen we de kabelbaan naar het uitzichtpunt. Voor het echte uitzicht op de hemelse brug hadden we naar de overkant van de baai gemoeten. Als je daar ‘op de kop’ kijkt zie je een rechte brug over de hemel lopen. Aan onze kant zien de Japanners er een drakenkop in. Met een ouderwetse stoeltjeslift, waar je gewoon los in je stoeltje zit, gaan we weer naar beneden. We lunchen in een biologisch café waar ze een mix van Japanse en westerse gerechten hebben. De mishosoep en sushi zijn erg lekker. De pizza’s zijn niet zo’n succes. Op de pizza zitten piepkleine glasachtige visjes met oogjes die je volgens Martijn zitten aan te staren.

Het is ’s ochtends gelukkig weer droog. Niels  besluit het een dagje rustig aan te doen en blijft thuis. Martijn en ik lopen de heuvel af op zoek naar een bushalte naar Arashiyama een buitenwijk in het westen van Kyoto. Bij de grote weg lopen we naar de bushalte maar zien alleen bussen naar het centrum gaan. Aan de overkant is een busterminal die zo te zien het eindstation is. Dan maar met de tram maar nu we toch in de buurt zijn gaan we eerst naar de Ryoanji tempel beroemd om zijn zijn tuin, een bak aangeharkt  grind met 15 rotsen, die je nooit in een blik kunt zien. De rest van de tuin met een grote vijver vinden we eigenlijk veel mooier.

Met een mooi oud trammetje komen we aan in Arashiyama. We gaan eerst naar de Tenryuji tempel. We lopen langs een mooie lotusvijver waar veel libellen rondvliegen. Het lukt om er een zittend op een lotusknop  te fotograferen. De tempel heeft ook een prachtige vijver met rotsen en Japanse dennenbomen, maar is vooral bekend om zijn bamboebos. We besluiten eerst daarnaar toe te gaan en verwachten later nog meer van de vijver te kunnen genieten, maar het bamboebos ligt buiten het betaalde tempelgebied en er staat op een bord aangegeven dat je niet weer naar binnen mag.

We lopen over het pad in het bos met een heleboel andere mensen en gaan op weg naar de verst gelegen tempel. In een vijver ziet Martijn opeens hele grote kikkervisjes zwemmen. We vragen ons af wat voor reuzekikkers dat zullen worden. Op weg naar de tempel lopen we door smalle straatjes met oude Japanse huizen. Het is hier erg rustig geworden. Ook bij de Nenbutsu ji tempel is het erg rustig. Ik had wat meer verwacht van de tempel. Er zijn na onderzoek achteraf twee Nenbutsu ji tempels, we hadden nog verder moeten lopen naar de Otagi Nenbutsu. Iets voor de volgende keer dan maar.

Op de terugweg gaan we binnen bij een souvenirwinkeltje waar ze leuke poppetjes en beesten van zijderups-coconnetjes maken. De eigenaar had ons op de heenweg al aangesproken en is blij verrast ons weer te zien. Hij vertelt dat zijn 80 jarige oude vader alle poppetjes met de hand maakt. Zelf kan hij het niet zegt hij. Wordt misschien toch tijd dat hij het gaat leren dan. We krijgen een heerlijk koel kopje groene thee en zoeken natuurlijk wat leuks uit. Het wordt prachtig ingepakt door zijn vrouw en als we weggaan worden we door beiden hartelijk uitgezwaaid. Ze willen ook wel op de foto met de lange Martijn. Als we beneden bij de weg zijn roept de eigenaar nog eens ‘tot ziens’, wat we hem net in de winkel geleerd hebben. Een leuke ervaring.